Mijn naam is Agnes. Mijn hele leven al ben ik gek op breien. Ik vind het heerlijk. Lekker gedachtenloos onder het kijken van een film of voetbalwedstrijd. Heel wat kinderen, kleinkinderen, schoonzonen, schoondochter, vrienden etc. hebben al in mijn handgemaakte truien rondgelopen. Nu zijn de kinderen en kleinkinderen echter zo groot dat ze niet meer staan te trappelen. Hoewel, een handgebreide sjaal of muts kunnen ze nog steeds waarderen hoor!
Sinds een aantal jaren brei ik dan ook voor kindertjes in Peru, Suriname en Polen. Geweldig, want ik heb nog zoveel leuke patronen liggen! De wol echter begint een beetje op te raken. Ik zie de bodem van de kist.
Redding is nabij! Vandaag is mijn kleindochter naar de Poppenhuizen en miniaturenbeurs in Urk geweest. Ze moest wel, want nadat zij een berichtje op het poppenhuizenforum had gezet dat haar oma wol zocht om kleding te breien voor goede doelen, kwamen er een aantal reacties. Van vuilniszakken vol wol, wel te verstaan. Ik had geen idee wat me te wachten stond. Het was geweldig. Zo veel wol en zoveel verschillende soorten.
En.................geweldig, precies het blauwe kleurtje wat ik tekort kwam om een truitje af te maken.
En dan al die andere bollen, super gewoon! Zelfs breinaalden en haaknaalden zaten erbij.
Er zaten ook wat half afgebreide truien bij, geen probleem, die haal ik uit. Wol is wol!
Ik ben er heel erg blij mee, vooral nadat ik eerder al via hetzelfde forum een enorme berg knopen kreeg (daar was ik ook doorheen).
Op deze blog zal ik regelmatig laten zien wat ik zoal maak voor de kindertjes. Ik hoop dat jullie
het leuk vinden om mijn hobby te volgen.
Deze trui is gebreid van wol die Monique van het forum naar mij opstuurde. Een pakketje gericht aan 'De Oma van Vicky'. En het kwam aan hoor, geen probleem! De postbode vond het alleen wat vreemd. :)